Za każdym razem, kiedy oglądam zdjęcia uśmiechniętej Sharon Tate, myślę jak okrutny potrafi być los i jak okrutnie potraktował tę piękną i utalentowaną aktorkę. Pierwsze co zobaczycie na zdjęciach to burza blond włosów opadających miękko na twarz, potem piękne, ciemne oczy i idealna, czarna kreska nad górną powieką, ładnie obrysowane usta i ten uśmiech. Jedyny w swoim rodzaju. Bo Sharon Tate była zawsze uśmiechnięta i pogodna. Pisanie o niej jako ikonie mody może wydawać się trochę przewrotne, bo Sharon ubierała się po prostu zgodnie z ówcześnie panującymi trendami (mini spódniczki, golfy, sukienki we wzory pop art, koronki), nie ma w tym nic zaskakującego. Tate to po prostu ikona sama w sobie, kwintesencja klasy i piękna. Bez użycia skalpela i sztabu stylistów.
Zaczynała jako modelka i aktorka komediowa w latach 60′. Film Dolina lalek przyniósł jej sławę i nominację do Złotego Globu. Uwielbiała projekty od Emilio Pucci, nosiła torebki Gucci i sukienki od Valentino. W 1968 roku wyszła za mąż za Romana Polańskiego. Zgięła rok później, 8 sierpnia, w swoim domu w Beverly Hills wraz z czworgiem swoich przyjaciół, zamordowana przez bandę Mansona. W 1979 roku Polański nakręcił film Tess z Nastassją Kinski. Pierwotnie rolę tytułową miała zagrać Sharon. Książka Tess d’Uberville Tomasa Hardy’ego była jej ulubioną.
Jak to zwykle bywa, do napisania tego postu zainspirował mnie artykuł z Wysokich Obcasów dotyczący jednej z zabójczyń Sharon Tate. Ale to już temat na inną historię, zdecydowanie mniej fashion.
I na koniec, moje ulubione zdjęcie: Sharon z Romanem Polańskim w wersji country.
Więcej zdjęć znajdziecie na forum The Fashion Spot.
Update: ciekawy post o Sharon Tate przeczytacie również na tej stronie, przy okazji znajdziecie tam też dwa, krótkie filmy z aktorką w roli głównej.
No Comments