Jej styl: Magdalena Frackowiak

180 cm wzrostu, blond włosy, orzechowe oczy, uwodzicielskie spojrzenie niczym Brigitte Bardot w „I Bóg stworzył kobietę„, nogi do nieba i to coś czego nie ma żadna inna modelka: urodę – dosłownie – nie z tej ziemi. Porównywana do elfa, dzięki swojej niesamowitej anatomii twarzy, początkowo zupełnie nie myślała o modelingu. W karierze pomogła jej mama wysyłając do warszawskiej agencji Model Plus kilka zdjęć swojej urokliwej latorośli. Magda wygrała i zadebiutowała w jednym z numerów… Machiny (!). Jej międzynarodowa kariera zaczęła się ok. 2006 roku, początkowo pracowała tylko w Paryżu, potem przeniosła się na stałe do Nowego Jorku. Użyczyła swojej nieziemskiej urody największym markom, pracowała dla Chanel, Diora, Givenchy, Valentino. Jej twarz zdobiła okładki włoskiej i francuskiej edycji Vogue’a, jest ulubienicą ekscentrycznego fotografa Terry’ego Richardson’a, w 2010 została Aniołkiem Victoria’s Secret, a w 2011 Karl Lagerfeld sfotografował ją dla kalendarza Pirelli. W Polsce mogliśmy podziwiać ją na bilbordach letniej kampanii marki Reserved. Jej CV jest tak imponujące, a mimo wszystko nie każdy w Polsce wie o kim mowa. Nie jest z pewnością tak popularna wśród czytelników prasy kolorowej jak Anja Rubik, nie gra w serialach, ani filmach jak Małgosia Bela, nie udziela wywiadów Kubie Wojewódzkiemu niczym Ania Jagodzińska. Magda wydaje się jakby poza modowym światkiem, wycofana, skromna, spokojna. Jej wizerunek tylko potwierdza tę tezę. Nie znajdziecie tu nic szalonego, nie ma w jej stylu niczego z opętańczej chęci wybicia się wśród rzeszy podobnie wyglądających modelek. A jednak – nie wygląda jak inne. Jej kolorem jest głęboka czerń, rzadko przełamana krwistą czerwienią ust czy płaszcza. Proste dodatki, proste kroje, spokojna i pozornie nudna stylizacja jest tak naprawdę tłem dla tego co najważniejsze: urody tej niesamowitej gdańszczanki. Jest w niej coś elektryzującego, mrocznego i bardzo prawdziwego. Z przyjemnością…nie mogę oderwać od niej wzroku:)