Details

Daleko mi do modowego maniaka – tak sobie dziś rano pomyślałam pisząc ten post. Daleko głównie dlatego, że nie dorwała mnie kopertówkowa plaga. Nadal, mimo momentów słabości, jestem wierna wielkim torbom, o miłości do których niedawno zgrabnie napisała Baglady. Wygląda to mniej więcej tak, że w pojemnej torebce zmieszczę i kosmetyczkę, i ostatnio czytaną książkę (nie jedną, kilka od razu, a nóż widelec ta którą teraz czytam okaże się po prostu nudna), i komputer, i kilka paczek chusteczek, garść przyborów do pisania, garść papierków ze sklepów, ulotek, baletki na zmianę, telefon, dokumenty, bibeloty, mini babeczkę na wielkiego „głoda”, jakiś przeterminowany tygodnik, lakiery do paznokci i litrową butelkę wody mineralnej. Czy kopertówka pomieściłaby mój cenny dobytek? Nie możliwe. I co z tego, że pięknie prezentują się na tle nowej sukienki i błyszczą niczym najlepsza kolia od Bulgari, skoro nie są w stanie spełnić moich wynaturzonych wymagań? Z drugiej jednak strony odzywa się we mnie typowa cecha każdej kobiety – bycie sroką, bieganie za wszystkim co się świeci i mieni kolorami tęczy. Dlatego z przyjemnością oglądam sobie zdjęcia takie jak poniżej. Może jeszcze uśmiechnie się do mnie los i zakocham się w nich na zabój?