Moje podejście do mody od zawsze było dość specyficzne, a to głównie dlatego, że nie lubiłam ani kobiecych sukienek, ani obcasów, ani zbytniego strojenia się. Jeśli miałabym przypisać swój styl do konkretnego ruchu młodzieżowego lub trendu, to stawiałabym się gdzieś w normcorze końca lat ’80 i początku ’90. Zawsze towarzyszyły mi dżinsy i białe buty, chinosy i skórzane kurtki, duże torby, koszule w stylu grunge zawiązane w pasie, plecaki. Nie zrozumcie mnie źle, to nie znaczy, że jestem chłopczycą bez stylu (normcore to ponoć brak stylu). Na to wszystko wpływ miała muzyka, osoby które poznawałam (najpierw w liceum, potem na studiach), trendy, polskie magazyny takie jak Twój Styl czy Elle. Od bardzo dawna głównych inspiracji dostarcza mi internet, a ostatnio – po raz który to już? – Pinterest. Lepszego źródła inspiracji nie znajdziecie, więc jeśli jeszcze Was tam nie ma to pora jak najszybciej nadrobić to niedopatrzenie. Wśród setek fotografii trafiła się ostatnio jedna, którą musiałam wcześniej przeoczyć, bo – wg późniejszych poszukiwań – pojawiła się w sieci ponad rok temu. Przedstawia dziewczynę w futrze w kolorze pudrowego różu, zarzuconego na sukienkę w stylu boho. Ta sukienka dała początek zainteresowania pewną włoską stylistką. To Aurora Sansone.
